برای کشورهایی نه چندان ثروتمند و نه چندان دانش محور که تازه در حال شروع هستند کشتی هوایی دیدگاه عاقلانتری می تواند باشد البته حتما می گویید پس هند چی؟ الان هم خیلی ها در انجا محروم هستند و کنار خیابان متولد می شونند و همانجا هم می میرنند! این کاملا درست است با این حال باید دقت کنیم که هند کشور عقلانی محور و پر جمعیت است بعبارتی عقل امور را به پیش می برد با اینکه نمی تواند تمام مشگلات را حل نماید با اینحال همان عقل حکم می کند این ملت موفق باشند.با تمام کاستیها موفق! بلی.

حال باید بقولی چشم ها رو شست و جور دیگر نگریست...............!

باید  واقعیات را دید تا کی باید منتظر بود و فقط بهانه آورد؟! بزودی با برقی شدن حمل و نقل در جهان عصر فروشندگان و راحت خوران نفتی به سر خواهد آمد پس بیاید فکر راحت الحلقوم و سرراست رسیدن به هدف رو رها کنیم و از جای سخت وارد کار شویم.

من مدتهاست این ایده رو مطرح کردم و باخورد هم داشت حتی از سازمان هواوفضا که بخش بادکنک هوا کنش تازه برپا شده است البته خوب هست و لی آیا هدف همان بالا کردن یک آنتن و اینترنت است ! آیا با یک دکل ساده هم نمی شد چنین کاری صورت داد! باید دقت کرد هدف بزرگتر و با اهمیت تر است اگر ما خود را کوچک نشماریم و به نخبگان مثبت نکریسته و ایمان داشته باشیم موفق خواهند شد.

در فیلم زیر بررسی استفاده از کشتی هوایی بجای ماهواره ذکر میشه و اهمیت و نقاط مثبت آن ذکر خواهد شد امید مورد توجه واقع گردد.

خارج از جو بودن و ثبات گرانش آن ونبود جو

ارتفاع بالا و آنتن دهی بالا

قدرت فضایی

صاحب تکنولوژی هوا و فضا بودن

گرانقیمتی آن

عدم امکان تعمییرات

گران بودن تکنولوژی کاربری آن در زمین

اختصاصی بودن آن

راحت الوصول بودن آن

تکنولوژی عمومی تر آن

امکان تعمییرات و پشتیبانی راحت آن

قابل الحصول بودن آن برای همه

تجهیزات نه چندان گرانقیمت

گسترش تکنولوژی کشتی هوایی به مسیر های جدید

صاحب تکنولوژی هوایی سبک تر از هوا بودن

مشکلات جوی

عدم ثبات که با سیستم های مدیرت پروازی جدید کاهش می یابد

صدمه دیدن های احتمالی

در دسترس بودن راحت برای همه و دشمنان

و غیره را می توان مطرح کرد با توجه به موضوعات و راحتی کار با کشتی هوایی برای شروع ملت هایی مثل ما بسیار ایده آل خواهد بود و چند کاربردی بودن طرح بسیار حائز اهمیت است بر خلاف ماهواره.

ممنون

حسن

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

  

ممنون از همراهیتون

 

 

فیلم نمایش این موضوع:

 

 

 

ایده ساخت یک بالون بالابر متغیر برای اولین بار در اوائل سال  2000 به آلن هندلی رسید. او در آوریل 2004 برای ثبت اختراعات اروپا، آمریکا و هنگ کنگ ثبت نام کرد. همه اعطا شد. 

در سال 2007، آلن هندلی، از طریق یک سری سخنرانی ها در کنفرانس ها و سمپوزیوم های مربوطه در سراسر جهان، آگاهی جهانی را در مورد پتانسیل عظیم بالادستی بالابرهای بالادست آغاز کرد. در مجموع، سخنرانیها به 11 رویداد جداگانه (که در زیر اشاره شده است) انجام شد و منجر به ایجاد Varialift توسط بیشتر متخصصان به عنوان فن آوری امیدوارکننده برای ارائه محموله های بالادستی گسترده شد. 

یک بخش از یک بالون نمونه اولیه در سال 2010-2011 برای تست مفهوم بالانس متغیر ساخته شد. این پروژه در نوامبر 2011 به اتمام رسید و پرواز آزمایشی با موفقیت انجام شد و این واحد با استفاده از واحدهای شناور متغیر، تحت کنترل کامل زمین قرار گرفت. آقای دیوید بیکن، یکی از دوستان بلند مدت آلن هندی، اولین مردی بود که در هوا برداشته شد. 

از سال 2012، آلن هندی، مدیر عامل شرکت Varialift Airships Plc و مدیر ارشد توسعه کسب و کار ارنستو Soria Garcia تمرکز خود را بر افزایش مالیات برای حرکت به ساخت و ساز در مقیاس کامل. آنها همچنین تصمیم گرفتند مکان مناسب برای اولین سایت تولیدی را شناسایی کنند. در این دوره، آنها همچنین طراحی فرایند تولید، طراحی مفهوم مونتاژ خودرو را طراحی کرده اند. 

از سال 2012 تا 2016، هندی و سوریا با تعدادی از مقامات محلی در فرانسه ملاقات کردند که برای جذب سرمایه گذاری برای نادیده گرفتن فرودگاه ها و تاسیسات نظامی شرکت کردند. موافقتنامه در نهایت با ریاست یور و لوئر، شهر Chateaudun و وزارت دفاع فرانسه در سال 2016 به دست آمد. شرکت Varialift Manufacturing SARL در نوامبر 2016 به درستی راه اندازی شد و استخدام طراحان و کارکنان خط تولید آغاز شد. 


سخنرانی ها و رویدادها: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بازار جهانی

طبق گفته سرایسکس ، بازار تدارکات جهانی به ارزش 4 تریلیون دلار در سال است که 70 میلیارد دلار هزینه حمل و نقل هوایی و 2 تریلیون دلار ترابری در جاده ها است. پرند های سبک تر از هوا در نهایت درصد قابل توجهی (احتمالا بخش عمده ای از) حمل و نقل هوایی جهانی را تامین می کنند و بخش کوچکی، اما هنوز هم بسیار ارزشمند از تجارت جاده ای موجود در جاده ها، مخصوصا برای کالاهای طولانی، بزرگ و سبک هستند.

Varialift منحصر به فرد است در آن زمانی که بر روی زمین می تواند سنگین تر از هوا باشد و می تواند با وسیله نقلیه محموله درایو بارگیری شود.

پس از بارگیری، بارهای محموله ایمن می شود و بالون بالابر به صورت عمودی به هوا بدون استفاده از موتور محرک حرکت می کند. این به لطف واحدهای شناور متغیری Varialift است.

Varialift به صورت عمودی و از طریق فشرده سازی آسانسور گاز سنگین تر از هوا می شود و برای بارگیری و تخلیه پایدار است.

Varialift کاملا سفت و سخت و مدل های اولیه قادر به حمل بار از 50 تا 250 تن می باشد. مدل های بزرگتر با بار مصرف تا 3000 تن قابل تصور است.

کشتیهای هوایی Varialift میتوانند بدون استفاده از انرژی به طور نامحدود پرواز کنند. این بدان معنی است که محموله های بزرگ (به عنوان مثال، بنای الکتریکی، تیغه های توربین بادی و برج ها، مخازن تحت فشار راکتور هسته ای و مبدل های حرارتی، ساختارهای پیش ساخته مانند حفاری های نفتی) می تواند بر روی کابل ها کاهش یابد. محموله دارای محدودیت وزن است، اما هیچ محدودیت اندازه عملی وجود ندارد.

نسل اول موشک های واریلیف توسط موتورهای استاندارد هواپیما بوجود می آیند. اما بیرونی آلومینیومی سفت و سختی را ارائه می دهد که توانایی تولید انرژی خورشیدی را در مدل های بعدی فراهم می کند. انرژی لازم برای بالا بردن کشتی هوایی  لازم نیست و سرعت می تواند براساس قابلیت دسترسی به انرژی خورشیدی متفاوت باشد.این به این معنی است که خدمات هزینه صفر کربن، سوخت صفر امکان پذیر است. در حال حاضر هیچ تدارکات جایگزین قابل توجهی وجود ندارد که بتواند انتشار کربن صفر داشته باشد، بنابراین ما انتظار داریم که این ویژگی به یک بخش قابل توجه و رشد بخش مصرف کننده "سبز" تجاوز کند.

در حالی که تمرکز اولیه بر روی بارگیرهای باربری است، پتانسیل واضح برای فناوری بالابر متغیر برای استفاده از سیستم های ارتباطی استاتیک و قابل حمل (شبه ماهواره ها) وجود دارد. مزایای استفاده از ماهواره ها: هزینه کم یا بدون راه اندازی، قابلیت بازپرداخت / ارتقاء قابلیت بارگیری، تداخل صفر از سکوهای دیگر، قابلیت مانور، تأخیر سیگنال بسیار کمتر نسبت به ماهواره های ژئواسترایی، و راه اندازی رایگان ارتعاش (باز کردن امکان استفاده از اجزای موجود در موشک ماهواره های پرتاب شده) قدرت از خورشید PV و باتری در دسترس خواهد بود.

فیلم های این پروژه آینده دار:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

با تشکر

حسن

 

 

 

گروه کاری JP  در شهر انچو کوردووا کالیفرنیا قرار دارد در تلاشند تا حد امکان پرواز بالون و کشتی های هوایی را بدست آورنند و در این زمینه به نتایج جالبی از امکان دست یابی به لبه بالایی جو و فضا دست یابند و حتی امکان استفاده از بالون ها و کشتی هوایی ارتفاع بالا که مقرون بصرفه نیز می باشند برای امور ماهواره ای هم مورد توجه قرار گرفته است.

در28 اکتبر سال 1959 ناسا در استفاده از بالون برای امور فضایی شکست خورد و بالاخره در 1962 سه سال بعد از اولین تلاش ناموفق توسط یالون ها در امور فضا استفاده و عکس هایی تو دریافت نماید ولی این تلاش نیز ناموفق بود.

 

 

 

 

در تصویر زیر پدر پروژه اکو  ویلیام جی سالیوان را مشاهئه می نمایید.

 

 

نظریه سالیوان:

(1) نظریه Aero را. سالیوان به طور طبیعی تجزیه و تحلیل خود را از نقطه نظر تئوری آیرودینامیک آغاز شده است. او از نظریه می دانستند که "نیروی پسا تجربه شده توسط یک ماهواره در اندام بیرونی جو زمین به طور مستقیم به تراکم جو متناسب بود." این بدان معنی است که "اگر کشیدن می تواند اندازه گیری شود، چگالی هوا را می توان یافت." بنابراین، در چند دقیقه اول از تجزیه و تحلیل خود، سالیوان کل مشکل به اندازه گیری کشیدن ماهواره ای کاهش داده بود. ¹⁰

(2) شکل و اندازه. چقدر باید ماهواره ای و چه شکل؟ سالیوان یک کره را انتخاب کرد. چنین شکل ثابت حذف مشکل ناحیه پیشانی ماهواره نسبت به جهت حرکت، و آن را نیز ساده شده سوال از اندازه ماهواره است.

(3) نیروهای کشیدن. سالیوان در کنار یک نظر گرفتن مکانیک آسمانی تبدیل شده است. بر روی پد خود از کاغذ، او شروع به بازی با معادلات کلاسیک برای نیروهای کشیدن در بدن به عنوان آن را در یک مسیر بالستیک حرکت می کند از طریق اتمسفر و در مدار اطراف زمین است. پس از چند دقیقه از کار ریاضی، که در طی آن او به طور مداوم خود یادآوری است که موفقیت این آزمایش بستگی به ساخت ماهواره به کشیدن آیرودینامیکی بسیار حساس، سالیوان متوجه شدم که او باید یک ماهواره جرم بسیار پایین نسبت به سطح جلویی آن تدبیر. این ماهواره می تواند یک کره بزرگ، اما مواد حوزه را نمی تواند چگالی آن از چگالی را به ماهواره غیر حساس به کشیدن هوا بسیار آن برای شناسایی بود. فقط یک شی با نسبت کم جرم به جلو منطقه را می توان در اطراف با مقدار بسیار اندکی هوا تحت فشار قرار دادند.

(4) ملاحظات طراحی. بدون محقق که در چنین جایی متنوع از شایستگی های فنی به عنوان لانگلی، که تنها NACA آزمایشگاه آیرودینامیک با سازه بود بخش تحقیقات، طولانی می تواند با تجزیه و تحلیل طراحی پرواز خودرو ادامه بدون در نظر گرفتن مسائل مربوط به وزن، بارهای، کشش کار می کرد، و تمامیت ساختاری کلی. مشکلات ساختاری حوزه سالیوان است ممکن است جدی، برای سبک تر وزن (کمتر یا جرم)، ضعیف تر از ساختار. با استفاده از این دانش متعارف در مورد استحکام ساختاری در ذهن، سالیوان قدر از بارهای که ساختار های ماهواره ای خود را مجبور به مقاومت در برابر مداقه. محاسبات نشان داد که بار بر روی کره خود، یک بار در فضا، می تواند کاملا کوچک، بالغ بر شاید تنها یک صدم به یک هزارم وزن است که حوزه را در بقیه بر سطح زمین روبرو می شوند. از این رو، او نتیجه گرفت که ماهواره ای تنها نیاز به یک پوسته نازک، به عنوان نازک آلومینیوم فویل شاید به عنوان عادی.

[ 160] اما در اینجا معضل بود. در مدار، حوزه می بارهای قابل اغماض و تنش برخورد در ساختار آن، اما برای رسیدن به فضا، آن را مجبور به زنده ماندن یک رعد انفجار خاموش و شتاب-رعد و برق مانند از طریق متراکم، هوا خشن. سالیوان می دانستند که او می تواند یک ماهواره ای برای محیط فضا به تنهایی طراحی نیست. نه، یک ساختار باید طراحی شود به "مقاومت در برابر بزرگترین بارهای آن خواهد شد به سراسر عمر مفید آن قرار گرفته است." این ماهواره باید به مقاومت در برابر شتاب احتمالا به عنوان بالا به عنوان 10 Gs در آن 1000 نفر به 10000 بار بار ساختار خواهد بود به در مدار قرار بود. برای زنده ماندن، ماهواره نمی تواند صرفا از یک پوسته نازک هستند؛ آن را مجبور به قدر قوی باشد و چنین نسبت بالایی از جرم به منطقه ای که این امر می تواند غیر حساس به کشش هوا دقیقه و در نتیجه "شکست هدف از وجود آن است. '' ¹¹

نیمه شب بود، نزدیک و سالیوان، جادوگر علمی یار لنگلی، هنوز هم در پشت میز هتل نشسته، نشسته بر شاخ از این معضل. در نهایت، در ساعات اولیه صبح، او در یک راه حل ممکن وارد: چرا حوزه از یک ماده نازک است که می تواند به یک دماغه مخروطی کوچک تا خورده بسازد؟ اگر حوزه می تواند به صورت چسبیده به ظرف قوی بسته بندی شده، آن را به راحتی می تواند مقاومت در برابر بارهای شتاب برخاست و از طریق حرارت دادن شدید صدمه ندیده است. پس از ظرف حمل بار به مدار رسید، ماهواره ای تا شده می توانند آشکار و پنوماتیکی را به شکل باد. پیدا کردن وسیله ای برای تورم نیست نباید مشکل باشد. در هر دو صورت یک مخزن کوچک گاز فشرده مانند نیتروژن، و یا مایع که به آسانی به یک گاز تبخیر، و یا حتی برخی از مواد جامد است که تبخیر به صورت گاز (مانند مواد مورد استفاده در ساخت mothballs) می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای به انجام رساندن تورم. (او ظاهرا تا به حال هنوز استفاده از هوای باقی مانده به عنوان عامل تورم تصور کرد، چون در Shotput 1) تقریبا هیچ فشار هوا در حال گردش به دور ارتفاع وجود داشته، به طوری که مقدار کمی از گاز کار انجام دهد. "واضح است پس از آن،" سالیوان نتیجه گرفت، "این است که چگونه ماهواره ای به حال به کار. '' ¹²

(5) مصالح ساختمانی. دیگر به سوالات مهم هنوز هم پاسخ مورد نیاز است. مطمئنا، اگر او مفهوم خود را از یک ماهواره تورم به پانل علمی معتبر روز بعد ارائه شده است، کسی که او را مشخص بخواهید مواد ساخت و ساز آن است. مواد تا به حال به اندازه کافی انعطاف پذیر خورده، به اندازه کافی قوی به مقاومت در برابر بودن آشکار و متورم به شکل و به اندازه کافی سفت نگه داشتن حتی اگر توسط ریز سوراخ شکل آن است.سالیوان خواص مواد که با او آشنا بود بررسی و به سرعت متوجه شدم که "هیچ یک از آنها راضی همه مورد نیاز است." بعد او سعی مواد ترکیب. تشکیل ورق فلز نازک به برخی از اشکال مورد نظر یک روش استاندارد در بسیاری از صنایع تولیدی بود، اما ورق فلز به اندازه کافی نازک برای پوست های ماهواره ای خود را به راحتی در طول تاشو و آشکار پاره شود. شاید، فکر اوسالیوان، برخی از مواد سخت اما قابل انعطاف، چیزی شبیه به یک فیلم پلاستیکی، می تواند به فویل فلزی پیوند می خورند. ¹³

در اینجا یکی دیگر بخش مهمی از پاسخ به مشکل طراحی ماهواره سالیوان بود: یک ساندویچ یا ورقه ورقه فویل مواد فلز و پلاستیک [ 161] فیلم. "من فشرده می تواند برابر یک ماهواره ساخته شده از چنین مواد به طوری که از آن می تواند به راحتی مقاومت در برابر حال وارد شدن به مدار حمل و نقل، و یک بار در مدار، من به راحتی می تواند از آن باد tautly، کشش چین و چروک از آن و تشکیل آن را به یک کره که پوست را به اندازه کافی سفت باشد به طوری که آن کروی تحت بارهای فشار آیرودینامیکی و خورشیدی دقیقه بدون نیاز به حفظ فشار گاز داخلی خود باقی بماند. " ¹⁴ چنین ماهواره ای نازک پوست خواهد بود تا ایرودینامیک حساس که حتی مقدار دقیقه از کشیدن یک تغییر قابل توجه در مدار آن می شود. محققان بر روی زمین می تواند حوزه پیگیری، اندازه گیری آن و زمانی که آن را تحت فشار قرار دادند و حتی کمی کردن البته، و در نتیجه محاسبه چگالی هوا در آن بخش از جو است.

(6) محدودیت دما. دوست یک ماهواره ساخته شده از مواد مانند رشد در حالی که خیلی سرد در سایه زمین بوده که فیلم های پلاستیکی می ترد و شکستن از هم جدا؟ سالیوان حساب که این می تواند یک مشکل نیست که او چند فیلم پلاستیکی است که می تواند دمای بسیار پایین مقاومت در برابر دانست. نگرانی واقعی گرما بود. قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید ممکن است ذوب شدن و یا غیر این صورت آسیب فیلم خارجی. اما این، بیش از حد، به نظر می رسید یک درمان داشته باشند. محاسبات خشن نشان داد که دمای بالا می تواند توسط دوپینگ خارج از ماهواره را با یک رنگ حرارت را منعکس کنترل می شود. برخی از فلزات حرارت را منعکس حتی ممکن است انجام این کار بدون رنگ، اگر آنها می تواند به یک فویل فلزی ساخته شده است.

(7) ردیابی ماهواره ای. یکی از مشکلات باقی مانده است: استفاده از ردیابی ماهواره ای. به عنوان یک عضو از پنل تحقیقات جو موشک بالا، سالیوان با تکنیک های ردیابی در حال حاضر آشنا بود. این افراد شامل روش رادیو ساخته شده را به شبکه Minitrack نیروی دریایی که در آن هدف را به دنبال شود انجام یک فرستنده رادیویی یا چراغ کوچک است. این سیستم را می توان برای پروژه های ماهواره ای پیشتاز به تصویب رسید. متاسفانه، روش رادیو ردیابی برای مفهوم ماهواره ای سالیوان کار نمی کند. اگر علائم رادیویی به حوزه خود متصل بود، آن را به طور قابل توجهی به جرم ساختاری اضافه کنید، در نتیجه کاهش حساسیت حوزه به کشش هوا. تنها راه برای پیگیری کره، به نظر می رسید، نوری بود، با دوربین های خاص و یا تلسکوپ.

پیگیری یک ماهواره نوری زمانی که ماهواره ای می شود از چیزی به عنوان روشن و بسیار بازتابنده ورق فلز جلا، دشوار نخواهد بود ساخته شده است؛ با این حال، ردیابی نوری محدود مشاهده ماهواره ای به ساعت گرگ و میش. در تمام زمان های دیگر، بازتاب از ماهواره را نمی خواهد عملی است. در شب های ماهواره ای در سایه زمین شود و از این رو هیچ نور خورشید به منعکس کننده به ردیابی ابزار و یا ناظران بر روی زمین دریافت می کنید؛ در نور روز، ماهواره نور منعکس، اما که نور را از دیدگاه های پراکندگی و اشعه های خورشید را در جو پایین تر متراکم زمین محو شده است.

سالیوان می دانستند که ردیابی ماهواره ای در هر زمان از روز و در شب تنها با رادار ممکن بود. به عنوان یک عضو یار لانگلی، او تنگاتنگی با ردیابی رادار از مدل های موشک آشنا بود؛ در والوپس جزیره، آن را یک روش معمول و روزانه به مدت چند سال بوده است. مانند [ 162] سالیوان مشکوک، مشکل این بود که رادارها به اندازه کافی قدرتمند برای انجام این کار، حتی اگر ماهواره ای به بزرگی یک خانه بودند، نمی خواهد برای  چند سال در دسترس است به خاطر آنها هنوز در حال توسعه بود.

سالیوان بالا

تست بالون ارتفاع بالای سالیوان با موارد جدید برای حل مشکلات بالون ها در ارتفاع بالا و فضا مانند انفجار آنها و شرایط فضا

ساخت پوسته محافظ همراه بالون

استفاده از لایه های مخصوص فلزی برای بالون

 

 

تمامی این پروژه در مرکر تحقیقاتی در لانگلی انجام شدند.

 

اما امروز گروه JP سعی دارنند پروژه فوق را دوباره با تکنولوژی امروز به سرانجام برسانند.

 

کشتیهای هوایی و مدارپر جنجال

بخش جنجالی موضوع ارسال کشتی هوایی به ارتفاع بالا و شتاب گیری آرام آن در مدار است در این ارتفاع بالون متوم شده و در فضای تاریک و روز روشن هم قابل دید است ارتفاع کاری این کشتی هوایی 140000 فوتی خواهد بود.این بهترین ارتفاع است برای سرعت گیری و رسیدن به مدارات بالاتر.

تلاش های تیم JP را مشاهده می نمایید:

 

عکس های فرستاده شده از ارتفاعات بالا و لبه فضا

کشتی هوایی در فضا:

 

 

در شرکت JP تحقیقات گسترده ای برای ساخت نوع مخصوصی از کشتی هوایی برای امور فضایی و ارسال ماهواره به لبه فضا در حال انجام است در فیلم زیر نمونه یک روز کاری را در شرکت JP می توانید مشاهده نمایید.

 

 

 

 

 

مصاحبه جان پاول نویسنده و نظریه پرداز استفاده از بالون و کشتی های هوایی در امور فضایی

قسمت اول:

 

 

قسمت دوم:

 

 

قسمت سوم:

 

 

قسمت چهارم:

 

 

قسمت پنجم:

 

 

یکی از پرواز های انجام شده:

 

 

پروژه ارسال ساخته ای دانش آموزی به فضا بعنوان نوعی ماهواره و نیز بررسی امکان استفاده از کشتی هوای هوایی در سایر کرات:

 

 

بلند پرواز ترین کشتی هوایی جهان:

 

 

تیم JP در حال برسی و ساخت مدل جدیدی از کشتی های هوایی است که بتواند در امور فضایی کاربرد داشته باشد

پروژه Ascender:

ایجاد Station فضایی برای بارگیری و توقف فضاپیماها و حتی ارسال کننده ها به فضا و مسافران فضایی

سفر در فضا با کشتی هوایی

استفاده از چتر بالونی در هنگام ورود به جو

حمل کننده فضاپیماها به لبه فضا و ارسال آنها به فضا

ضمن تشکر

حسن

 

 

 

شرکت آمازون هم در حال جستجو برای سریع تر و دائمی شدن تحویلات خود می باشد از جمله خودروهای خودران که مورد توجه هستند.

در این راستا شرکت آمازون استفاده از کشتی هوایی را مورد توجه قرار داده است.

 

 

 

 

 

 

 

با آرزوی بهترین ها براتون

حسن